Holandia od lat zmaga się z problemem nadmiernej emisji azotu, szczególnie w sąsiedztwie obszarów Natura 2000. Aby ją ograniczyć, rząd wprowadził programy LBV i LBV Plus, które umożliwiają dobrowolne zakończenie działalności gospodarstw przekraczających dopuszczalne limity w promieniu 25 km od terenów chronionych.
Jak działa program LBV?
Program LBV dysponuje budżetem 1,1 mld euro i kierowany jest do gospodarstw zlokalizowanych na obszarach o wysokim natężeniu presji środowiskowej. Rolnicy, którzy zdecydują się na udział, otrzymują rekompensaty finansowe, ale muszą całkowicie zlikwidować produkcję zwierzęcą i zobowiązać się, że nie wznowią działalności w tej samej lokalizacji.. LBV Plus, o budżecie 1,82 mld euro, jest przeznaczony dla gospodarstw o szczególnie wysokiej emisji – zapewnia wyższe rekompensaty, ale wymaga całkowitej rezygnacji z hodowli.
Według danych Holenderskiej Agencji Przedsiębiorczości (RVO), do połowy sierpnia w obu programach udział zadeklarowało już 1009 hodowców bydła, trzody, drobiu i cieląt, podpisując umowy na rezygnację z produkcji.
Rolnicy rezygnują z produkcji
W podstawowym programie LBV zatwierdzono 70% wniosków, co przełożyło się na 463 podpisane umowy. 80 aplikacji zostało odrzuconych, a 121 rolników wycofało się z procedury. Program dysponuje budżetem w wysokości 1,1 mld euro i obejmuje gospodarstwa przekraczające limity depozycji azotu w promieniu 25 km od obszarów chronionych.
Większe zainteresowanie programem LBV plus
Jeszcze większe zainteresowanie towarzyszyło programowi LBV plus, przeznaczonemu dla gospodarstw o szczególnie wysokiej emisji. Do upływu terminu zawarto 546 umów, co stanowi 60% wszystkich zgłoszeń. 60 wniosków nie zakwalifikowało się do programu, a ponad 200 rolników zrezygnowało z udziału. Budżet LBV plus wynosi aż 1,82 mld euro, co czyni go największym tego typu instrumentem wsparcia.
Najwięcej aplikacji pochodziło od hodowców trzody chlewnej – 573 gospodarstwa, następnie od producentów mleka (446), ferm drobiu (243), tuczu cieląt (210) i gospodarstw wielogatunkowych (104).
Przyszłość hodowli pod znakiem zapytania
Łącznie oba programy dysponują kwotą blisko 3 mld euro, jednak skala ich rzeczywistego wpływu na liczbę zwierząt w Holandii pozostaje niejasna. RVO nie opublikowało szczegółowych danych dotyczących przewidywanego spadku pogłowia, a część rolników wciąż może wycofać się z podpisanych wcześniej umów, zwłaszcza w obliczu niepewnej sytuacji politycznej.
Choć ponad połowa wniosków dotyczyła hodowli trzody chlewnej, nie wiadomo jeszcze, jak bardzo zmieni się krajobraz rolnictwa w Holandii. Pewne jest jednak, że rząd traktuje programy LBV jako kluczowy element strategii ograniczania emisji azotu i dostosowania hodowli do coraz bardziej rygorystycznych norm środowiskowych.
Opracowane przez IBIMS Green na podstawie informacji z Holenderskiej Agencji Przedsiębiorczości (RVO)